بسم الله الرحمن الرحیم
« قدر لحظات جوانی خود را بدانید و مواظب باشید هرگز جز برای رضای خدا کاری نکنید. »
انسان وقتی برای رضای خدا کار میکند از اینکه کارش به نتیجه نرسد ناراحت نمیشود، از اینکه کارش خیلی سر و صدا کند و توی چشم دیگران برود هم خوشحال نمیشود؛ ملاک خوشحالی و نارحتی اش در رضایت خدا است...
و این خود یعنی صبر، وقتی با دو کنایه و تشرِ دیگران خودت را نبازی و ناراحت نشوی و به کارت ادامه بدهی و کارت را انجام بدهی یعنی آدم صبوری هستی...صبر یعنی همین یعنی استقامت تا حصول نتیجه... و نتیجه ما چیزی نیست جز رضای خدا.
پس وقتی برای رضای خدا کار کنیم ، دیگر ناراحتی و خوشحالی مان بسته به رضایت خداست و نه دیگر عوامل که در شکست هم اگر رضای خداست ما آن را طالبیم و از موانع سر راه نمیترسیم و چون کار برای رضای خداست حتی با شکست های مادیِ دنیوی هم دلسرد نمیشویم و به کارمان ادامه میدهیم و همین میشود صبر!
و چقدر حرف نگفته است "صبر" . . .
