برادرنامه - شب هفتم

بسم الله الرحمن الرحیم 

شاید فکر می کنید که برای حضرت علی اصغر (ع) تقوای برادری ای نمی توان پیدا کرد، اما تقوای برادری فقط به این منظور نیست که مواظب خود و برادران دینیمان باشیم ،

تقوای برادری تعاریف دیگری نیز دارد و آن هم این است که آیا برادری ما بوی خدا می دهد یا خیر ؟ برادری ما حسن و زیبایی دارد یا خیر ؟

برادری حضرت علی اصغر (ع) هم همین گونه است ،

من می خواهم به تقوای برادری حضرت علی اصغر (ع) و حضرت علی اکبر (ع) اشاره کنم ،

مگر می شود حضرت علی اکبر (ع) به امام حسین (ع) لبیک بگویند و حضرت علی اصغر (ع) نگویند ؟ مگر می شود حضرت علی اکبر (ع) در راه امام زمانشان شهید شوند و حضرت علی اصغر (ع) شهید نشوند ؟ مگر می شود حضرت علی اکبر (ع) به هل من ناصرٍ ینصرنی امام حسین (ع) پاسخ بدهند و حضرت علی اصغر (ع) پاسخ ندهند ؟ مگر می شود حضرت علی اصغر (ع) ، حضرت علی اکبر (ع) برادر بزرگترشان را تنها بگذارند ؟

این گونه بود که حضرت علی اصغر (ع) پذیرای تیر سه شعبه شدند و مانند برادرشان شهید شدند .

برادرنامه _ شب دوم

بسم الله الرحمن الرحیم

امام حسین (ع) و اصحابشان از مکه به سوی کوفه رهسپار بودند، باید از سرزمین کربلا می گذشتند که حر بن یزید ریاحی به دستور ابن زیاد جلوی کاروان را می گیرد و نمی گذارد امام حسین (ع) و اصحابشان از آب استفاده کنند،

امام حسین (ع) خطاب به حر گفتند: مادرت به عزایت بنشیند چه می خواهی؟

حر به خاطر تقوایی که داشت به امام حسین (ع) ناسزا نگفت و در جواب این چنین پاسخ داد: اگر جز شما هر یک از اعراب در این حال با من چنین سخنی می گفت پاسخش را می دادم! اما به خدا قسم که نمی توانم نام مادر شما را جز به نیکی ببرم.

همین عمل و همین تقوا باعث شد حر جزو اصحاب و شهیدان بالا مقام کربلا بشود.